Maandag 25 juli

Vandaag was de planning om de grens met Argentinië te bereiken via de pas Paso San Francisco maar vanwege de extreme sneeuwval is de pas afgesloten. Omdat niet duidelijk is hoe lang dit kan gaan duren is in overleg met de instanties besloten onze route aan te passen en moeten we de pas/grensovergang nemen welke een stuk Noordelijker ligt, Paso Jama nabij San Pedro de Atacama, hier zijn we Chili ook binnen gekomen toen we vanuit Bolivia kwamen en dit betekend dus dat we de weg die we afgelopen 2 dagen gereden hebben in 1 dag terug moeten rijden, een afstand van 870 km. Een lange, vermoeiende saaie route met goede asfalt dwars door de Atacama woestijn. Het is opletten niet in slaap te vallen en de paar benzinepompen die we onderweg tegen komen niet te missen. Omdat onze brandstofmeter kapot is gegaan door alle trillingen van de afgelopen weken moeten we op de dagteller de km in de gaten houden. Onze Patrol lust hem graag en hebben iets te gunstig gerekend waardoor we dus zonder diesel kwamen te staan midden in de woestijn. De Patrol begon te sputteren en Paul zette de auto vlug aan de kant en zette de motor af, hierdoor hoefde we de motor gelukkig niet te ontluchten. We hadden nog 3 volle jerrycans van 20 liter op ons dak liggen dus was het euvel snel verholpen en konden we onze weg weer vervolgen. In het donker kwamen we tegen 19.00 uur aan bij onze hostel en iedereen was zichtbaar vermoeid van deze lange intensieve rijdag. Omdat onze Patrol op hoogte moeite heeft stationair te blijven lopen zijn de monteurs Arthur en Thijmen gelijk aan de gang gegaan en hebben geprobeerd het probleem te ontdekken. Als echte auto doktoren hebben ze een aantal mogelijke oorzaken nagelopen en ze denken dat de krukas sensor kapot is, deze bepaald met de nokkenas sensor het toerental. Het is een vermoeden en gaan proberen op de eerst volgende rustdag zo'n sensor te vinden. Het probleem is niet heel urgent want de motor loopt verder goed en we gaan de komende dagen de Andes uit en dus zakken we qua hoogte. Om half negen als Arthur en Thijmen klaar zijn snellen we ons naar de overkant van de straat waar onze Brabantse vrienden zitten te wachten op ons en nog niet besteld hadden. Na een heerlijk stukje vlees en een paar flessen Chileense wijn gaan we snel naar bed omdat we morgen weer om 6.00 uur op moeten omdat er een dag van 780 km en de grensovergang met Argentinië op het programma staat.