Wo/do 20-21 juli

De morgenstond heeft goud in de mond. Gisteren hebben we over de Zoutvlakte de zon onder zien gaan, nu gaan we zorgen dat er midden op staan tegen de tijd dat de zon op komt. De maan staat helder aan de hemel en nog voor het ochtendgloren starten we de motoren om de Zoutvlakte op te rijden. Het is een mooi gezicht, 13 oranje gekleurde auto's die met een snelheid van 110 km/u over deze zout woestijn rijden. De kleuren bij het ochtendgloren zijn prachtig en binnen een half uurtje bereiken we het cactuseiland. Boven op het eiland hebben we een prachtig uitzicht waar in het oosten de zon opkomt en in het westen de maan onder gaat. ( nautical twilight 6:30 uur) Na dit mooie natuurverschijnsel gaan we naar de auto,s waar zich al veel toeristen hebben verzameld rondom de karavaan. De Nederlandse toeristen die hier ook zijn snappen er niets van; hoe komen hier 13 auto,s met Nederlands kenteken hier nu terecht ? Mooi moment voor een groepsfoto met een Nederlandse toerist als fotograaf.
Met de zon aan de hemel zetten we vervolgens onze reis voort naar het Reserva Nacional de Fauna Andina Eduardo Abaroa. De route voert langs diversen hoog gelegen meren. Wij rijden heel de dag off-road over over kiezelwegen en door open vlaktes waar we de sporen volgen van andere auto's. We rijden overigens op coordinaten welke wij in de Scout App ingeven en via de satelliet kunnen we zien waar wij moeten zijn. Dit gedeelte rijden we in groepjes van 4 equipes en de technische jongens komen achterop. De dag is lang en vermoeiend na 12 uur sturen over wasbord wegen en het gerammel van de auto zijn we er helemaal klaar mee. Supertrots dat onze auto deze hel rit heeft overleefd komen wij aan op de eindbestemming. Als we de auto uit stappen is het inmiddels donker en ijzig koud. We zetten de daktent op en onze vrienden uit Woensdrecht hebben 200 mtr. verderop een Hostal gevonden waar we binnen bij een houtkachel ons op kunnen warmen. De andere equipes druppelen binnen met ieder zijn verhaal over de barre tocht. Niet iedereen is even vrolijk met name het vooruitzicht van de komende nacht. ( je leert de mensen hier wel kennen)
De vrouw van de gids gaat wederom de keuken in om voor de gehele groep spaghetti te maken. Met een wijntje ( van Eric ) genieten wij nog na van deze mooie dag.
Na het eten moeten we er toch aan geloven en gaan we de kou in.
We kruipen diep in onze slaapzak en proberen bibberend de slaap te komen. Na een paar keer wakker te zijn geworden van de koude ledenmaten en tocht proberen we toch een paar uurtjes te slapen. Tegen 5 uur als we weer wakker zijn en een lichtje aandoen. In de tent zien we. De ijskristallen aan heel de binnenkant van de tent en op onze slaapzak. De fles water welke we in one tent hadden liggen is compleet bevroren brrrrrrr het is echt koud. Als Eric, die naast ons staat, in z'n auto gaat kijken hoe koud het is dan geeft de thermometer -15 graden aan. We schieten onze half bevroren kleren aan en snellen ons naar de Hostel, 150 meter verderop, om ons op te warmen bij de houtkachel die al weer aan het branden is. Na een kop koffie / thee en een witte boterham jam maken we ons op om de kou weer in te gaan en onze auto's klaar te maken voor vertrek. Onze handen zijn zo koud dat we de tent maar net ingevouwen krijgen maar de rits voor de tentzak krijgen we niet dicht, we hebben geen gevoel in onze handen meer. Nu de auto nog starten, dat wordt een uitdaging op deze hoogte en koude. Na hulp van Frank die ons een paar honderd meter opsleept komt onze Patrol weer tot leven. Ook andere moeten aangesleept worden en de diesel van het technisch team is zelfs bevroren, deze wordt ontdooit door een Colleman brander onder de dieseltank te zetten. O wat lekker, een kachel in de auto om ons koude lijf en ledenmaten weer enigszins op te warmen. Na een tijdje rijden als de zon weer is opgekomen en heerlijk aanvoelt en we opgewarmd zijn stoppen we om de rits alsnog dicht te doen. We moeten nog ruim 100 km rijden door dezelfde omstandigheden als gisteren tot de Chileense grens. Een prachtige rit die veel vraagt van onze auto maar in dit terrein helemaal tot z'n recht komt. Net voordat we bij de geisers aankomen zien we een grote witte rookwolk aan de rechterkant van Frank / Jacques hun auto uitkomen, als we erdoorheen rijden ruiken we de olie en weten dat er iets niet goed is. Als we verderop stoppen bij de geisers zien we dat de rechter schokdemper het heeft begeven. We rijden verder over een grillig bergachtig terrein met kiezels, gravel, stenen en sneeuw, ja sneeuw want we zitten inmiddels op een hoogte van 4900 meter en merken dat het ademhalen zwaarder gaat en we bij elke inspanning lopen te hijgen en snakken naar adem. Als we een bocht omrijden doemt er ineens een gebouwtje op met iets wat doorgaat voor slagboom over de weg. Gelukkig was onze gids Dirko bij onze groep auto's en konden we na het afkopen van de documenten ( we waren eerder beneden aan de route de douanepost in een container voorbij gereden waar we eigenlijk de papieren voor de auto moesten halen) de weg vervolgen naar Chili. Na een paar km niemandsland kwamen we aan in Chili en reden we gelijk een gloednieuwe geasfalteerde weg op die ons na een afdaling van 2500 meter in 1 rechte streep naar bendeden in het dal bij de douane bracht. Na de formaliteiten ( die inmiddels routine zijn geworden na 6 landen) konden we naar onze hostel op 500 meter afstand in het toeristische stadje San Pedro de Atacama. Iedereen keek uit naar een heerlijk warme douche na deze geweldige maar 2 loodzware dagen. Nog niet iedereen was binnen en de laatste kwamen wederom in het donker binnen. De rustdag welke voor morgen gepland staat is geen overbodige, de schade is 7 auto's welke onderhoud nodig hebben. Max/Vera : kapotte bladveren (2e x), Frank/Jacques : 2 kapotte schokdempers, Marijn/Geeske : 2 gaten in de dieseltank geslagen, Martijn : deel uitlaat verloren,thermostaat kapot, imperiaal gescheurd, Arthur/Thijmen : vacuüm pomp kapot ,Berckel bus : kapotte velg + band, gebroken schokbreker achter, stootrubbers schokbrekers compleet weg, rembekrachtiger kapot, en wijzelf waarbij het achterste gedeelte van de uitlaat is gescheurd. De monteurs Arthur / Thijmen zullen morgen onderdelen gaan zoeken in de plaats Calama. De schokdempers voor Frank en Jacques moeten Ingevlogen worden vanuit Santiago en zullen waarschijnlijk een dag vertraging oplopen.